Wat is de Riboet methode?
Riboet betekent reuring, drukte, levendigheid. De Riboet methode zet speciale theatrale vertelmiddelen in om persoonlijke verhalen te verzamelen. Dit gebeurt bij voorkeur in een theatrale setting voor live publiek tijdens Café Riboet. Voorbeelden van de vertelmiddelen van Riboet zijn de Verhalenschommel, de Vertelmobiel, de Verhalenbetjak en de Verhalenkast. Door de Riboet methode gaan gefilmde persoonlijke verhalen – rond een vooraf vastgesteld thema – deel uitmaken van tentoonstellingen, museale collecties en worden ze online gedeeld.
Werkwijze Riboet methode
De Riboet methode wordt ingezet in opdracht van musea of festivals en soms op eigen initiatief. In nauw overleg met de opdrachtgever wordt de vraagstelling en het doel van het verhalen verzamelen vastgesteld. Riboet Verhalenkunst komt vervolgens met een op maat gemaakt plan voor het doel en de locatie.
Door het inzetten van de theatrale setting ontstaat reuring rond de expositie. Het publiek participeert actief door hen te vragen voor live publiek: “Maar wat is eigenlijk uw verhaal rond dit thema?” Riboet spreekt een breder en groter publiek aan dan de mensen die doorgaans over de drempel van het museum komen.
Het live aspect is belangrijk bij Riboet Verhalenkunst.
Het live aspect is belangrijk bij Riboet Verhalenkunst. Omdat er live publiek bij zit, ontstaat onder leiding van Riboet Verhalenkunst ter plekke een community waarin verhalen over een onderwerp worden gedeeld en elkaar aanvullen.
Speerpunten Riboet methode
- Persoonlijke verhalen verzamelen
- Theatrale setting voor live publiek in Café Riboet
- Participatie
- Vergroten publieksbereik
- Verlevendigen collectie en exposities
- Vergroten diversiteit van publiek
- Het publiek wordt mede-eigenaar van de expositie
